مدح و مناجات با امام موسی کاظم علیه‌السلام
مانـنـد دودمـان صبـوری که داشـتـی ارثـیـۀ عــتـیـق شـعـوری که داشـتـی یک عمر با جهالت شب در ستیز بود در سیـنه‌ات اصالت نوری که داشتی شیـرازه‌اش به غیر غـم مردمان نبود دیوان بغـض‌های قـطوری که داشتی در گوش کافـر و کنج زندان شهید شد فـریادهای زنـده به گـوری که داشتی آه ای نسیم خـستۀ فـرسوده بال و پر ! هـمراه غـربتِ به وفـوری که داشـتی در ذهن عشق، خاطره‌ای جاودانه است از کوچه‌های خاک عبوری که داشتی |